Alucardyna in Yaoiland

czyli krótko o tym, jak w blogosferze gej stał się niepodważalnym ideałem faceta.

Uwaga! Ostrzegam lojalnie, że yaoi to coś o wiele gorszego niż wszystkie gnioty z przepisu na gniota razem wzięte, zaś co do twórczyń, zapewniam, że od yaoistek wolicie aŁtorki. Komu się nie podoba w prawym, górnym rogu znajdzie czerwony krzyżyk!¹ I nigdy nie próbuj powiedzieć, że szczegółowy opis robienia loda jest nieco niesmaczny, bo zostaniesz wyzwany od homofobów.

A teraz przejdźmy do sedna sprawy…

Co to jest yaoi? Zazwyczaj jest to blogaskowe, urocze opowiadanko przepełnione męskimi narządami płciowymi oraz ekstazami dosadniejszymi niż satanistyczne orgie. Oprócz blogaskowych zdarzają się również forumowe yaoi, ale nie różnią się specjalnie, jeśli chodzi o cechy gatunkowe.

                - bohaterami yaoi zazwyczaj są szesnastoletni chłopcy (lub młodzi, szesnastoletni mężczyźni…), z których przynajmniej jeden ma doświadczenie jak stąd do Jałty i generalnie, jeśli chodzi o sprawy seksu – nie zagniesz go. W fanfickach z HP jest to Draco Malfoy, we wszystkim innym zapewne ktoś równie zajebisty. Należy pamiętać, że bohater dominujący jest męski jak wszyscy diabli, nie zaszkodzi mu być wampirem. Dlaczego chłopcy zwykle mają po szesnaście lat jeszcze nie odkryłam. Podejrzewam, że to dlatego, że zdaniem yaoistek chłopak w wieku szesnastu lat odkrywa, że jest gejem, zatrzymuje się w rozwoju, a potem już tylko prowadzi pełen gejowskiego seksu żywot. Właściwie trudno się temu dziwić. Z moich obserwacji wynika, że mózg yaoistki standardowo zatrzymuje się na dobre na poziomie trzynastolatki, a przecież dla trzynastolatki szesnastolatek to przykład pełnej dojrzałości.

                - czy to na forum, czy na blogu MUSI pojawić się opis bohaterów. Zwykle są to dwa opisy z załączonymi zdjęciami. Zawierają szczegółowy opis wyglądu bohaterów oraz streszczenie historii rodziny od ciotecznej prababci. Na k0niec opisu może się zdarzyć zdanie, które podobno ma zachęcić do czytania opowiadania, na przykład „Czy Alex zdecyduje się zmienić szkołę?”.

                - może nie w prologu, ale w pierwszym rozdziale z całą pewnością zobaczysz scenę pożądliwego przyglądania się facetowi przez faceta. Zależy to o poziomu zyaoistycznienia danej yaoistki, ale scena ta doprawdy nierzadko zakończy się w łóżku.

                - gej uległy zorientuje się, że jest gejem raczej już po pierwszym razie z facetem. Wcześniej nie wiedział, jak to jest, ale podczas pierwszej penetracji odbytu przeżył taki kosmos, że już nawet nie spojrzy na kobietę.

                - każdy szanujący się yaoistyczny gej posiada członka o zadziwiających zdolnościach. Wcale nie żartuję. Członek takiego geja działa jak swego rodzaju gej-radar i porozumiewa się z innymi członkami. Kiedy stanie, a na ten znak stanie inny członek, pierwszy gej odnajdzie drugiego i da mu się przelecieć. To działa, naprawdę!

                - w opowiadaniu wystąpią osoby o kolorach włosów tak różnorodnych, że od razu wiadomo, dlaczego symbolem geja jest tęcza. Na dodatek bohaterowie będą notorycznie określani w schematyczny sposób: kolor + -o-/-owo- + włosy.  Działa to mniej więcej w tak:

czerwony + -o- + włosy = czerwonowłosy (oczywiście ze względów gramatycznych odcinamy od tematu „y”)

granat + -owo- + włosy = granatowowłosy

sraczkowaty + -o- + włosy = sraczkowatowłosy

kurwaniewiemcotozakolor + -o- + włosy = kurwaniewiemcotozakolorowłosy

                 - na blogasku nie istnieje coś takiego, jak nietolerancja dla homoseksualizmu. Dla przykładu: gość idzie na rozmowę kwalifikacyjną do podstawówki na posadę nauczyciela polskiego, oznajmia dyrektorowi, że jest gejem (swoją drogą szkoda, że tego w CV nie napisał), a odpowiedź dyrektora brzmi najczęściej „aha”. Znowu zależy to od poziomu zyaoistycznienia, ale czasami dyrektor odpowiada „Naprawdę? Super, bo ja też”.

                - gdzieś w opowiadaniu wystąpią sceny erotyczne, całe mnóstwo scen erotycznych. Również one mają trochę cech wspólnych, a oto i one:

                               * jeśli scena rozgrywa się w powozie, pociągu, autobusie, dorożce, chuj (dosłownie) wie jakim jeszcze środku publicznego transportu i nikt, NIKT z otoczenia nie zwróci na to najmniejszej uwagi – wymyśliła to yaoistka.

                               * jeśli każdemu z kochanków na jedno dotknięcie kolana członek niemal wali w zęby przy gwałtownej erekcji – wymyśliła to yaoistka.

                               * jeśli jeden z nich jest prawiczkiem i jęczy z rozkoszy od muśnięcia palcami sutka – wymyśliła to yaoistka.

                               * jeśli bohaterowie podczas seksu prowadzą idiotyczne rozmowy o tym, co ich boli i gdzie – wymyśliła to yaoistka.

Kim jest yaoistka? Z naukowego punktu widzenia jest to człowiek płci żeńskiej w wieku od dwunastu do około szesnastu lat, chociaż zdarza się, że z tego nie wyrasta i można natknąć się choćby i na trzydziestoletnią yaoistkę. Rozpoznanie jej w tłumie na dworcu z pozoru nie jest łatwe, ale kiedy porozmawiasz z nią około trzech sekund, uwierz mi, będziesz wiedzieć. Dużo łatwiej mają w tym względzie mężczyźni. Pamiętaj, drogi chłopcze, jeśli zagadasz do dziewczyny, a ona zapyta cię, czy jesteś hetero… uciekaj. Po prostu w tył zwrot i w nogi. Bez rozmowy niestety ciężko się zorientować, z kim mamy do czynienia. Oczywiście o ile nie pojawi się w pobliżu jakiś metroseksualny pedałek, wtedy yaoistka, wstydząc się zagadać publicznie go zgwałci. Ewentualnie zacznie piszczeć i się ślinić, jeśli na gwałt nie ma odwagi.

Muszę przy okazji zaznaczyć, że rozmowa z yaoistką absolutnie nie ma sensu. Dlaczego? Głównie dlatego, że rozmowa  taka według schematu ma mniej więcej taki przebieg:

Człowiek: Hej.

Yaoistka: Hej, [imię zniewieściałego japońskiego wokalisty] z [nazwa zniewieściałego japońskiego zespołu] jest słodki, prawda?

Człowiek: A kto to?

Yaoistka: Przecież to klasyka! Jesteś hetero, czy jak?

Człowiek: … tak.

Yaoistka: Fuuuuj! Zboczeńcy! Związki hetero opierają się tylko na seksie!

Mówiąc skrótowo, w świecie yaoistki gejowskie porno to filmy o prawdziwej miłości, a związki trwające do dwudziestu czterech godzin i polegające na wzajemnym ssaniu członka opierają się na głębokim uczuciu. A spróbuj takiej powiedzieć, że nie! Homofobie pieprzony! No przecież geje są tacy słooooodcy!

¹Na każdym blogasku yaoi widnieje ostrzeżenie oraz prośba o to, by homofoby, czyli wszyscy, którzy nie zawsze mają ochotę czytać o gejowskim seksie bezzwłocznie opuściły stronę.

Na koniec Alucardyna prosi drogie yaoistki o wybaczenie tego jawnego hejtingu. Ja wiem, wiem… homofob ze mnie, nietolerancyjna, pruderyjna dewotka i w ogóle powinnam się leczyć. Mimo to, dziewczynki, jak was znajdę to pozabijam, dla waszego dobra. I to bezkarnie, bo jestem niepoczytalna.

Całą resztą serdecznie pozdrawiam i proszę o przyjęcie małego sprostowania – nie jesteś yaoistką, jeśli po prostu lubisz sobie połączyć w pary przystojne postaci. Mnie też to kręci XD

Wpis dedykuję oczywiście Emilyanne, której obiecałam ten tekst już jakiś czas temu i jeszcze nie miałam okazji przepisać go w całości na komputer.

Złapała mnie dzisiaj jakaś dziwna czułość wobec Was. W ten sposób zamiast robić referat o CYDZIE postanowiłam napisać dla Was post. I dlatego właśnie Was czynię odpowiedzialnymi za ewentualną wtopę na literaturze. A teraz żegnam państwa i do następnego wpisu.